Vijf Zuilen van de Islam

1 – Geloofsbelijdenis

De geloofsbelijdenis is één van de 5 Zuilen van de Islam. Geloof (Al-Îmaan) betekent het oprecht aannemen en navolgen van alle geloofspunten en beschikkingen dieprofeet Mohammed, vrede en zegeningen zij met hem, aan ons heeft overgebracht zoals zij aan hem werden geopenbaard door Allâh de Allerhoogste. Geloof (Al-Îmaan) ontstaat dus door het aannemen en belijden van de door Allâh geopenbaarde levenswaarheden. Toch is het noodzakelijk de openbare geloofsbelijdenis (Kalima(h) as-Sjahâda(h)) hardop uit te spreken om voor Moslim te worden aangezien.

Deze openlijke geloofsbelijdenis luidt:

Ik getuig dat er geen god is dan Allah en ik getuig dat Mohammed zijn dienaar en boodschapper is.

Er zijn zes grondbeginselen van het geloof (al-Îmaan).  Deze zijn hieronder weergegeven.

Ik geloof in Allâh de  Allerhoogste; in Zijn engelen; in Zijn boeken; in Zijn profeten; in de dag van het Oordeel; dat alles, zowel het goede als het kwade, Voorbeschikt is door Allâh de Allerhoogste en dat er Leven is na de dood.

2 – Het Gebed

De verplichte gebeden (salaats) zijn de pijlers van de Islam. Lees, om het belang ervan volledig te begrijpen, de volgende vergelijking:

Een meester geeft elk van zijn twee dienaren 24 goudstukken en stuurt ze naar een prachtige landgoed, die op twee maanden reizen afstand is gelegen.

Hij zegt hen:

“Gebruik dit geld om je kaartje, je benodigdheden en wat je nodig zult hebben als je bent aangekomen, te kopen. Na een dag gereisd te hebben, zul je bij een doorreis station komen. Kies daar een vervoersmiddel, dat je je kunt veroorloven.”

De dienaren vertrekken. De een geeft slechts een klein beetje geld uit voor hij het doorreis station bereikt.

Hij maakt zo wijs gebruik van zijn geld, dat zijn meester hem het duizendvoudige geeft. De andere dienaar vergokt 23 van de 24 goudstukken, voor het bereiken van het station. De eerste dienaar adviseert de tweede:

“Gebruik dit goudstuk om je kaartje te kopen, anders zul je moeten lopen en honger lijden. Onze meester is gul. Misschien vergeeft hij je. Misschien kun je een vliegtuig nemen, zodat we het landgoed in een dag kunnen bereiken. Zo niet, dan zul je te voet moeten gaan en twee maanden honger lijden tijdens het doorkruisen van de woestijn.”

Iedereen kan zien wat er zal gebeuren, als hij de raad van zijn vriend in de wind slaat.

Luistert nu naar de volgende uitleg. Zowel jullie die niet bidden als jij, mijn ziel, die niet tot bidden geneigd bent. De meester is onze Schepper. De ene dienaar stelt de gelovige mensen voor, die vol overgave bidden; de andere vertegenwoordigt de mensen die niet van bidden houden.

De 24 goudstukken zijn de 24 uren in een dag. De boerderij is de hemel, het doorreis station het graf en de reis voltrekt zich van het graf naar het eeuwige leven. Afhankelijk van hun daden en gedrag, heeft deze reis voor iedereen een verschillend tijdsduur. Sommige van de waarlijk toegewijden leggen duizend jaar, als een bliksemschicht af in een dag, terwijl anderen 50 duizend jaar afleggen met de snelheid van verbeelding. De Qur’an verwijst naar deze waarheid in (22:47) en (70:4).

Het kaartje zijn de verplichte gebeden, die bij elkaar opgeteld, in een uur verricht kunnen worden. Als je 23 uur per dag aan wereldse zaken besteedt en het uur dat overblijft niet voor de verplichte gebeden gebruikt, ben je een dwaze mislukkeling. Misschien dat je in de verleiding komt om de helft van je geld voor een loterij te gebruiken, waar duizend mensen aan meedoen. De kans om te winnen is 1 op duizend, terwijl degenen die bidden 99 procent kans hebben om te winnen. Als je niet tenminste één muntstuk gebruikt om een onuitputtelijke schat te bemachtigen, is er duidelijk iets mis met je.

Bidden schenkt de ziel en het verstand rust en is makkelijk voor het lichaam. Bovendien transformeert de juiste intentie onze daden en ons gedrag in aanbidding. Zo wordt onze korte levensduur ten goede van het eeuwige leven in de andere wereld besteedt en krijgt ons voorbijgaande leven een soort duurzaamheid.

Het verplichte gebed is de pijler van religie en de beste van goede daden. Degene die niet bidt, kan geen gebouw van religie bouwen op het fundament van geloof. Elk fundament waar een gebouw niet op gebouwd is, kan verwijderd worden. De Boodschapper, vzmh, heeft ons geleerd dat het is als een rivier die langs ons huis stroomt. Degene die er vijf keer per dag in baadt, wordt van al het vuil gereinigd (dat hem in de tijd tussen twee baden in, bevuild kan hebben). Daarnaast heeft hij geleerd dat de verplichte gebeden als boetedoening kunnen dienen voor de kleinere (niet zo zware) zonden die tussen de gebeden in begaan zijn (Muslim, “Tahara,” 16).

De Qur’an verklaart dat het verplichte gebed ons behoedt voor het begaan van onfatsoenlijkheden en andere slechte daden (29:45). Daarnaast dient het om berouw te tonen en God om vergeving te vragen. Op dezelfde manier kan een goede daad die direct na het begaan van iets slechts, verricht wordt ervoor zorgen dat die slechte daad vergeven wordt. Het wordt dan ook ten zeerste aangeraden om direct na een slechte daad iets goeds te doen. Net als het verplichte gebed, kan een dergelijk manier van handelen ons van ander kwaad weerhouden.

Bidden lijkt een inspannende opgave, maar geeft in werkelijkheid juist een onbeschrijfelijke rust en gemoedsrust. Degenen die bidden reciteren ashhadu an la ilaha illa Allah (ik getuig dat er geen godheid buiten God is). Alleen Hij kan leed of voordeel schenken. Hij is de Alwijze, Die niets zonder reden doet; de Albarmhartige, Wiens genade en beloning overvloedig zijn. Door te geloven, zien gelovigen in elke gebeurtenis een deur naar de rijkdom van God’s Genade en kloppen zij daarop door middel van hun smeekbedes. Aangezien zij weten dat hun Heer en Ondersteuner alles controleert, zoeken zij hun toevlucht tot Hem. Door volledig op Hem te vertrouwen en zich volledig aan God over te geven, kunnen zij het kwaad weerstaan. Hun geloof geeft hen volkomen (zelf)vertrouwen.

Zoals alle goede daden, komt moed voort uit geloof in en trouwe toewijding aan God. Zoals alle slechte daden, komt lafheid voort uit misleiding. Als de Aarde zou ontploffen, zouden de dienaren van God met een waarlijk verlicht hart, niet bang zijn – zij zouden het zelfs als wonder van de Macht van de Eeuwig-Aanbedene kunnen opvatten. Een rationele maar niet-gelovige filosoof beeft wellicht al van angst bij het zien van een komeet, laat staan als die de Aarde zou raken.

Ons vermogen om in onze eindeloze behoeften te voorzien, is nihil. We staan bloot aan bezoekingen waar we met onze eigen kracht geen weerstand aan kunnen bieden. Terwijl onze wensen en eisen, ons lijden en onze zorgen zo groot zijn als onze verbeelding, beperkt onze kracht zich tot wat we kunnen bereiken.

Iedereen die niet geheel blind is voor de waarheid, begrijpt dat het beste dat we kunnen doen,  is om ons over te geven aan God, Hem te aanbidden, in Hem te geloven en vertrouwen in Hem te hebben. Een veilige weg geniet de voorkeur boven een gevaarlijke, zelfs wanneer de kans om die veilig af te leggen, klein is. De weg van geloof leidt ons met een hoge mate van zekerheid tot het eeuwige geluk; tegelijkertijd levert de weg van ongeloof en zondigen geen voordeel op en leidt deze vrijwel zeker tot oneindig verlies. Net als ontelbare experts en mensen met inzicht en kennis, zijn zelfs de reizigers op deze wegen, het eens over deze waarheid.

Samenvattend, is geluk in deze wereld, net als geluk in de andere wereld, afhankelijk van overgave aan God en Hem met toewijding dienen. Loof Hem dus altijd, door te zeggen: “Eer aan God voor gehoorzaamheid en succes op Zijn weg,” en dank Hem dat we Zijn gelovige en aanbiddende dienaren (mogen) zijn.

Wie moet er bidden ?

Bidden is verplicht voor iedere gezonde moslim die de puberteit bereikt heeft.

De betekenis van de verschillende gebedstijden

Elke gebedstijd vormt (de opening van) een belangrijk keerpunt, een spiegel die de Goddelijke beschikking van macht en de universele Goddelijke zegeningen daarin, laat zien. Wij worden opgedragen om op deze specifieke tijdstippen te bidden, om de Almachtige Verheven Ene meer aanbidding en lof te geven en dankbaarder te zijn voor de zegeningen, die zich tussen elke twee perioden opeenstapelen.

3 – Armenbelasting

De tweede belangrijke plicht van dienaarschap aan God is zakat. Gods Boodschapper, vrede en zegeningen zij met hem, die het gebed als de steunpilaar van de Islam bestempelt, beschrijft zakat als de brug ervan (Canan, ibid, 6:346). Zakat brengt namelijk niet alleen de sociale klassen dichter bij elkaar en vult niet alleen de gaten er tussen en tussen de leden ervan op, maar stopt ook de vorming van dergelijke gaten.

Zakat betekent zuiverheid en groei. De Koran noemt het zakat (of voorgeschreven aalmoes), omdat het rijkdom en de gehechtheid van mensen aan rijkdom zuivert en ervoor zorgt dat zowel de rijkdom als moslims in zuiverheid en oprechtheid kunnen groeien:

(O Boodschapper,) neem (verplichte of vrijwillige) aalmoezen van hun rijkdom, zodat je hen daarmee zult reinigen en hen in zuiverheid en oprechtheid kunt laten groeien, en bid voor hen. Voorwaar, uw gebed is een geruststelling voor hen. God is Alhorend, Alwetend (9:103)

Rekening houdend met de aard ervan, vormt zakat een van de vijf zuilen van de Islam. In vers 82 van de Koran wordt het met het gebed (salat) geassocieerd. God, de Verhevene, heeft het in Zijn Boek (de koran) verplicht gesteld, Zijn Boodschapper, vrede en zegeningen zij met hem, heeft het door middel van zijn sunna bevestigd en de moslimgemeenschap heeft het door consensus in stand gehouden. Ibn ‘Abbas heeft opgetekend dat toen de Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, Mu’adh ibn Jabal naar Jemen stuurde, hij tegen hem zei:

Je gaat naar een volk dat een Volk van het Boek is. Nodig hen uit de shahada te accepteren: dat er geen godheid buiten God is en ik Zijn Boodschapper ben. Indien zij dit aannemen en bevestigen, vertel hen dan dat God, de Glorieuze, hen vijf gebeden tijdens de dag en nacht heeft opgelegd. Indien zij dat aannemen, vertel hen dan dat Hij sadaqa (dat wil zeggen zakat) heeft opgelegd over hun bezittingen, die van de rijke van de (moslim)gemeenschap genomen zal worden en onder de armen verdeeld. Als zij dat aannemen, onthoudt je er dan van je hand te leggen op de beste van hun goederen en vrees de roep van de onderdrukten, want er is niets tussen dat en God. (Bukhari, “Zakat,” 1:41; Muslim, “Iman,” 31)

Vele verzen roepen moslims op zakat te betalen en verbieden hen rijkdom op te potten. Bijvoorbeeld:

De gelovigen, zowel mannen als vrouwen, zijn elkaars beschermers, vertrouwelingen en helpers. Zij gebieden en promoten wat goed is en verbieden en proberen het kwaad te voorkomen. Zij verrichten het gebed volgens de regels ervan en betalen de volledige zakat (voorgeschreven zuiverende aalmoes). Zij gehoorzamen God en Zijn Boodschapper altijd. Dit zijn degenen die zich onderscheiden en die God met genade zal behandelen. Voorzeker, is God de Alom Geëerde, met onweerstaanbare macht, de Alwijze (9:71)

Breng degene die goud en zilver oppot en niet op de manier van God uitgeeft (om Zijn zaak te verheffen en de armen en behoeftigen te helpen: o Boodschapper), de blijde boodschap van een pijnlijke straf (9:34)

Sadaqa al-fitr (de liefdadigheid van het breken van de vasten)

Sadaqa al-fitr dient betaald te worden door elke moslim, die voldoende bezit om in zijn basisbehoeften te voorzien en daar bovenop een waarde van 600 gram aan zilver bezit. Een moslim dient aan het einde van de Ramadan voor zichzelf, zijn vrouw, zijn kinderen en bedienden te betalen, om degenen die vasten te zuiveren, ze te beschermen tegen ongepast gedrag of ongepaste woorden en de armen en behoeftige te helpen. Het wordt gegeven vóór het ‘Iyd gebed op de ‘Iyd (religieuze feest)dag. Degene die vergeet te betalen of op dat moment wegens een geldige reden niet kan betalen, dient te betalen wanneer men er aan denkt of wanneer het excuus om niet te betalen, is opgeheven.

Oorspronkelijk werd de sadaqat al-fitr berekend op basis van en betaald met tarwe, gerst, dadels en gedroogde druiven. De hoeveelheid die betaald moet worden, dient echter voldoende te zijn voor de gemiddelde dagelijkse voedselinname van één persoon. Het kan zowel op de hierboven genoemde manier betaald worden, als door middel van de geldelijke waarde.

4 – Vasten

Sawm al-Ramadan (vasten tijdens de maand Ramadan).De vierde zuil van de Islam is het vasten tijdens de Ramadan, tijdens welke moslims zich van zonsopgang tot zonsondergang onthouden van eten, drinken en seksueel verkeer of bevrediging. Over het gebod tot vasten, zegt de Qur’an:

De maand Ramadan, waarin de Qur’an als een zuivere bron van leiding voor de mensen en (indien opgevolgd) als duidelijke tekenen van leiding en Onderscheid (tussen goed en kwaad) neder gezonden werd. Daarom dient een ieder van jullie die tijdens deze maand aanwezig is, gedurende deze maand te vasten en degene die zo ziek is dat hij of zij niet kan vasten of op reis is, dient gedurende andere dagen een zelfde aantal dagen te vasten. God wenst u gemak toe en geen ontberingen, om ervoor te zorgen dat u het vereiste aantal dagen kan volbrengen, verheerlijkt God omdat Hij u geleid heeft en moge u (Hem) zeer dankbaar zijn. (2:185)

Soorten vasten

Er bestaan twee soorten vasten: verplicht en vrijwillig. Het verplichte vasten kan verder onderverdeeld worden in het vasten tijdens de Ramadan, vasten uit boetedoening en het vasten omwille van een gelofte. Hier zullen we het vasten tijdens de Ramadan en vrijwillig vasten bespreken.

Wanneer begint en eindigt de Ramadan ?

Ramadan is de negende maand van de Islamitische maankalender. Een maanmaand duurt ongeveer negenentwintig en een halve dag, wat de duur is van de omgang van de maan om de aarde. Omdat een maanmaand gemiddeld een dag korter is dan een zonnemaand, duurt een maanjaar 10 tot 12 dagen korter dan een zonnejaar. Daarom begint de Ramadan ieder jaar 10 tot 12 dagen eerder en verschuift zodoende door de seizoenen, zodat mensen in verschillende landen in gelijkwaardige omstandigheden ondervinden.

Een nieuwe maanmaand begint wanneer de maan, tijdens zijn omgang om de aarde, in conjunctie is met de zon en het licht van de zon het gedeelte van de maan raakt dat van de aarde is afgewend. In deze positie spreekt men van een “nieuwe maan,” wanneer de donkere zijde ervan naar de aarde is gekeerd. Per definitie is een nieuwe maan niet zichtbaar vanaf de aarde, aangezien het licht van de zon alleen de kant van de maan verlicht dat niet naar de aarde is gekeerd.

Terwijl de maan zijn baan rond de aarde voortzet, begint deze een halve cirkelvorm aan te nemen. Dit gebeurt enkele minuten nadat de nieuwe maan is gevormd, hoewel de halve cirkelvorm nog enkele uren onzichtbaar zal zijn. In sommige traditionele Islamitische landen begint men pas met vasten, wanneer men de cirkelvorm echt gezien heeft. Dit gebeuren wordt bevestigd door het zien van de nieuwe maan, zelfs als slechts een persoon dit gezien heeft, of door het verstrijken van 30 dagen in de direct voorafgaande maand Sha’ban. Volgens sommige moderne geleerden heeft God ons echter wetenschappelijke kennis gegeven om precies vast te stellen wanneer een maanmaand begint en eindigt. Daarom zou elk observatorium of anderszins aan astronomie verbonden centrum over deze informatie dienen te beschikken voor de regio waarin het zich bevindt.

Het vasten begint bij de eerste zonsopgang van de nieuwe maand. Tijdens de paar uur tussen de nieuwe maan en de daaropvolgende zonsopgang mogen moslims eten en drinken en kunnen zij met vasten beginnen, wanneer het eerste licht in de lucht te zien is.

Verschillende locaties.

Volgens de meeste geleerden maakt het niet uit of de nieuwe maan elders gezien is. Met andere woorden, moeten alle moslims met vasten beginnen wanneer ergens op de wereld de nieuwe maan is gezien.

Het einde van de Ramadan.

Het vasten eindigt wanneer de nieuwe maan (Shawwal) is gezien. De meeste geleerden stellen dat de nieuwe maan door tenminste twee betrouwbare getuigen bevestigd moet zijn.

De uren dat vasten verplicht is.

Volgens de Qur’an zijn de vastenuren als volgt: Jullie mogen eten en drinken totdat jullie de witte strook (licht) tegen de donkere strook (van de nacht) kunnen ontwaren; voltooi de Vasten vervolgens tot de nacht invalt (2:187). De vasten dient dus, vanaf de eerste lichtstraal in de ochtend (afhankelijk van de tijd van het jaar, anderhalf tot twee uur voor zonsopgang) te beginnen en tot aan zonsondergang voort te duren (het begin van de nacht).

Wie dient te vasten?

Alle geleerden zijn het erover eens dat elke gezonde, volwassen moslimman, die op dat moment niet reist of op het strijdveld vecht, verplicht is om te vasten. Wat vrouwen betreft, geldt dat degenen die menstrueren of postnatale bloedingen hebben, niet mogen vasten. Daarnaast hoeven de volgende groepen mensen niet te vasten: degenen die geestelijk niet gezond zijn, minderjarigen of reizigers; zwangere vrouwen die bang zijn dat hun ongeboren kind schade kan ondervinden; ouderen en zieken, die denken dat vasten hen kan schaden en degenen die onder zware omstandigheden werken of zoveel honger of dorst lijden dat ze bang zijn dat vasten tot de dood zou kunnen leiden.

Gemiste dagen inhalen.

Mensen die (niet chronisch) ziek zijn en reizigers mogen hun vasten tijdens de Ramadan onderbreken, maar dienen de gemiste dagen in te halen. Wanneer reizigers zich ’s nachts voornemen om te vasten, mogen zij hun vasten overdag doorbreken. Wanneer zij zich hebben voorgenomen om tijdens hun verblijf ergens te vasten, maar overdag vervolgens besluiten om te reizen, dienen zij volgens de meeste geleerden toch te blijven vasten.

Degenen die hun vasten wegens zware omstandigheden onderbroken hebben, dienen ook de gemiste dagen in te halen. De geleerden zijn het erover eens dat menstruerende vrouwen, vrouwen met postnatale bloeding en zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven en bang zijn dat vasten henzelf of hun baby kan schaden, de gemiste dagen moeten inhalen.

Betalen van een compensatie.

Zowel degenen die te oud zijn om te vasten, als de chronisch zieken mogen hun vasten breken, omdat het vasten hen te veel moeite zou kosten. Zij dienen echter een arme persoon voor elke gemiste dag van eten te voorzien. Wanneer een reiziger of iemand met een andere reden om niet te vasten, sterft voordat hij of zij de gemiste dagen in heeft kunnen halen, hoeft er geen compensatie betaald te worden. Indien zij hun erfgenamen echter gevraagd hebben een dergelijke compensatie te betalen, dient het geld uit de nalatenschap van de overledene gehaald te worden. Indien degenen die sterven de gemiste dagen, hoewel ze daar genoeg tijd voor hadden, niet ingehaald hebben, dienen hun erfgenamen de nodige compensatie te betalen.

Dagen waarop het verboden is te vasten.

Alle geleerden zijn het erover eens dat het tijdens de twee religieuze feesten (‘Iyd al-Fitr en ‘Iyd al-Adha) verboden is om te vasten. Dit geldt voor zowel het verplichte als vrijwillig vasten. Vrijwillig vasten wordt exclusief afgeraden op vrijdagen. Indien men op de dag ervoor of erna vast, indien het om een dag gaat waarop men gewoon is te vasten (de 13^e, 14^e of 15^e van de maand) of de dag van ‘Ashura (de 10^e dag van Muharram) is, mag men wel op een vrijdag vasten. Hetzelfde geldt voor de zaterdagen. Vasten op een “dag van twijfel,” wanneer men niet zeker weet of het de laatste dag van Sha’ban, of de eerste dag van de Ramadan is, wordt afgeraden, net als vasten op opeenvolgende dagen zonder iets te eten (al-wisal).

Vrijwillig vasten.

De Boodschapper adviseerde moslims op de volgende dagen te vasten: zes dagen van de maand Shawwal; de tiende dag van Muharram (‘Ashura) en de daar direct aan voorafgaande en op volgende dagen; het grootste gedeelte van Sha’ban (de maand voorafgaand aan Ramadan); iedere donderdag, vrijdag en zaterdag tijdens de heilige maanden (Dhu’l-Qa’da, Dhu’l-Hijja, Muharram, en Rajab); iedere maandag en donderdag en de 13^e, 14^e en 15^e van iedere maand. Hij stond degenen die daartoe in staat waren toe om de dag te vasten, wat sawm Dawud wordt genoemd.

De maaltijd voor het aanbreken van de dag en het breken van de vasten.

Het gebruiken van een maaltijd tussen middernacht en het aanbreken van de dag is sunna (wordt aanbevolen). Er wordt aangeraden het zo lang mogelijk uit te stellen, zodat men net voor het aanbreken van de dag kan eten. Wanneer de zon is onder gegaan, dient men zo snel mogelijk de vasten te breken, waarbij men net voordat men iets eet de volgende (sterk aangeraden) smeekbede uitspreekt: “O God, ik heb voor U gevast, in U geloofd, mijn vertrouwen in U gesteld en breek mijn vasten met Uw voedsel (wat U mij verschaft heeft).”

De essentiële onderdelen van vasten.

Het is verplicht om de juiste intentie te hebben om tijdens de Ramadan te vasten. Bij voorkeur dient deze intentie voordat de dag begint en iedere nacht van de Ramadan gemaakt te worden. De intentie is echter geldig wanneer deze op een moment van de nacht gemaakt is en mag zelfs tot aan de middag worden gemaakt, wanneer men dit voor het begin van de dag vergeten is. De intentie hoeft niet hardop uitgesproken te worden, aangezien het een daad van het hart is, die niets met de tong (mond) te maken heeft. Bovendien voldoet men daaraan door de intentie om uit gehoorzaamheid aan God te vasten en Zijn goedkeuring te verwerven. Volgens veel geleerden kan de intentie voor vrijwillig vasten, tot aan de middag gemaakt worden.

Tijdens de uren van vasten, mag men niet eten, drinken of huwelijkse gemeenschap hebben. Voordat de Qur’an geopenbaard werd, mochten echtgenoten tijdens de vasten geen gemeenschap hebben. Deze regel werd opgeheven met vers 2:187, waarin gemeenschap tussen echtgenoten tijdens de nachten in de Ramadan wordt toegestaan:

Het is wettig voor u gemaakt om u in de nacht van de Vasten tot uw vrouw te wenden; (er is sprake van zo’n onvervreemdbare intimiteit tussen u beiden) dat zij een kleed voor u vormen (dat u omhult om u te tegen buitenechtelijke relaties te beschermen en u te sieren) en u vormt een (zelfde soort) kleed voor hen (2:187).

Tijdens de vasten uren is het echter nog steeds verboden.

Vermijden van ongepast gedrag.

Vasten is een vorm van aanbidden om dichter bij God te komen en werd verordend om de ziel te zuiveren en tot goede daden te bewegen. Degene die vast, dient zich te beschermen tegen elke handeling die de door het vasten verkregen baten teniet zouden kunnen doen. Op die manier zal het vasten hun persoonlijke piëteit en bewustzijn van God vergroten. Vasten bestaat uit meer dan allen niet eten en drinken; het betekent ook al het andere dat God verboden heeft, vermijden. De Boodschapper, vrede en zegeningen zij met hem, heeft gezegd: “Vasten is niet alleen van eten en drinken afzien, maar ook van grootspraak en negatief taalgebruik. Indien men verwenst wordt of zich ergert, dient men te zeggen: ‘Ik vast, ik vast.’”

Vrijgevig zijn en andere verdienstelijke handelingen.

Vrijgevig zijn, de Qur’an bestuderen en bidden tot God wordt ten alle tijden aangeraden, maar in het bijzonder benadrukt tijdens de Ramadan. Tijdens de laatste tien dagen van de Ramadan, maakte Gods Boodschapper, vrede en zegeningen zij met hem, zijn vrouwen ‘s nachts wakker en bracht hij die van hen afgezonderd in aanbidding door. In deze periode getroostte hij zich meer inspanning om zijn Heer te aanbidden, dan op welk ander moment ook. (Bukhari, “Sawm,” 2:9; Muslim, “Siyam,”164).

Toegestane handelingen.

• Water over zichzelf gieten en kopje onder gaan.
• Kohl, oogdruppels of iets anders op of in de ogen aanbrengen.
• Kussen, onder voorbehoud dat men zichzelf kan inhouden.
• De mond en neus spoelen, zonder water door te slikken.
• Proeven van een vloeistof, voedsel of iets dat men wil kopen. Al wat eetbaar is, mag echter niet worden doorgeslikt.
• Kauwgom kauwen wordt (in tegenstelling tot iets zonder zoetheid of smaak) afgeraden, maar maakt het vasten niet ongeldig.
• Eten, drinken of seksuele gemeenschap tijdens de nacht tot aan de ochtend.
• Als men bij vergissing iets eet, hoeft de dag niet ingehaald te worden.
• Het verrichten van ghusl voor aanvang van de dag is niet verplicht, maar wordt wel aangeraden om voor aanvang van het vasten zuiver te zijn.
• Wanneer menstruatie- of postnataal bloed ’s nachts stopt, kan een vrouw de ghusl tot ’s ochtends uitstellen en vasten. Ze dient de ghusl echter wel voor het ochtendgebed te verrichten.
• Degene die vast, kan een tandenstoker of –borstel gebruiken om de tanden te reinigen. Het maakt niet uit of dit aan het begin of einde van de dag gebeurt.
• Het ruiken aan parfum.
• Het doorslikken van al wat dat bij het opstaan vochtig is van speeksel.
• Het doorslikken van slechts een paar tranen of zweetdruppels, waarvan men de smaak niet proeft.
• Het eten van iets dat tussen de tanden is gebleven en kleiner is dan een kikkererwt.
• Alles wat niet eetbaar is en de mond per ongeluk binnendringt (rook, stof en de smaak van medicijn dat op de tanden is aangebracht) maakt de vasten niet ongeldig.
• Het kussen, aanraken en strelen van de andere sekse, onder voorbehoud dat er geen ejaculatie plaatsvindt en alle andere seksuele handelingen die niet tot ejaculatie leiden. Ejaculatie die veroorzaakt wordt door kijken of denken, maakt het vasten niet ongeldig.
• Het hebben van een natte droom of een ejaculatie van zaadvocht gedurende de dag.

Verboden handelingen, die inhalen vereisen.

• Eten door een vergissing of door dwang
• Het doorslikken van bloed dat meer bedraagt dan het speeksel waar het mee vermengd is en waarvan men de smaak kan proeven.
• Het doorslikken van meer dan een paar tranen of zweetdruppels, waarvan men de smaak kan proeven.
• Het verwijderen en vervolgens opeten van iets eetbaars dat tussen de tanden is achtergebleven en groter is dan een kikkererwt.
• Overgeven van meer dan een mondvol. Alles dat minder si en in de maag terugkeert, maakt de vasten niet ongeldig. Wanneer men het echter bewust doorslikt, is de vasten gebroken.
• Zaadlozing die onder genot plaatsvindt, door te kussen, aan te raken of te masturberen.
• Menstruatie en postnatale bloeding, ook als een van beiden net voor zonsopgang optreedt.
• Eten, drinken of gemeenschap hebben, omdat men denkt dat de zon nog niet is ondergegaan of het nog geen fajr is.
• Injecties, of het nu voeding betreft of voor medicinale doeleinden is. Het maakt ook niet uit of de injectie intraveneus of onderhuids gegeven is, of het geïnjecteerde al dan niet de maag bereikt heeft.
• Drank of medicijn dat door de keel of neus gaat. Water dat door de oren naar binnenkomt, is echter toegestaan.
• Vloeistof die via het rectum het lichaam binnenkomt.

Handelingen die de vasten ongeldig maken en een inhaaldag en boetedoening vereisen.

Overdag met opzet eten, drinken of seksuele gemeenschap hebben, vereist een inhaaldag en boetedoening. Onder boetedoening verstaat men het,  60 aaneengesloten dagen vasten; indien dit niet mogelijk is, moet hij of zij een arme 60 dagen van voedsel te voorzien of 60 mensen een dag eten te geven, dat hetzelfde omvat als hij of zij thuis zou eten.

De meeste geleerden zeggen dat zowel mannen als vrouwen boetedoening moeten doen, wanneer zij overdag met opzet seksuele gemeenschap hebben gehad, ook als zij van plan waren om die dag te vasten. Indien dit door vergeetachtigheid, onder dwang of zonder intentie tot vasten is gebeurd, hoeven zij geen boetedoening te doen.

Alle geleerden zijn het erover eens dat mensen die met opzet de vasten gebroken hebben, boete gedaan hebben en de vasten vervolgens nog een keer breken op een manier die nog een boetedoening vereist, een andere boetedoening moeten doen. Op dezelfde manier zij ze het erover eens dat, wanneer mensen tweemaal op een dag de vasten breken, vóórdat zij de boetedoening voor de eerste handeling hebben gedaan, slechts één boetedoening hoeven te doen. Wanneer mensen de vasten breken en dit tijdens dezelfde Ramadan herhalen, zonder boete te hebben gedaan, hoeven zij slechts één boetedoening te doen. De reden daarvoor is, dat er een straf bestaat voor handelingen die herhaald worden, en deze handelingen tot één worden samengevoegd, wanneer de boetedoening of straf niet wordt uitgevoerd.

Plaatsen met zeer lange dagen en zeer korte nachten.

Moslims die zich in deze gebieden (rond de poolgebieden) bevinden, dienen de regels te volgen van de gebieden waarin de Islamitische wetgeving tot stand is gekomen (Mekka of Medina) of het (tijd)schema aan te houden van het dichtstbijzijnde gebied met “normale” dagen en nachten.

5 – Bedevaart

De Bedevaart is een oefening voor het leven in deze wereld en de volgende, een schouwspel van het hele Islamitische leven, dat gebaseerd is op totale toewijding aan God en besef van ons dienaarschap en de Goddelijkheid en Heerschappij van God. Het bestaat uit liefde, handelen, bescheidenheid, Godsbesef, opoffering en beheersing van de aardse driften.

De Bedevaart bestaat uit twee zuilen: het verblijf op de vlakte van de berg ‘Arafat voor een bepaalde tijdsduur op Dhu’l-Hijja en de rondgang rond de Ka’aba op een dag na het verblijf op de vlakte van de berg ‘Arafat. Ook is voor zowel de grote (Hajj) als de kleine (‘Umra) bedevaart, Ihram van wezenlijk belang. Ihram is de intentie om de Hajj, ‘Umra of beide, te ondernemen en markeert het begin van de Hajj, ‘Umra of beide, indien ze tegelijk gedaan worden. Tevens zijn bepaalde dingen vanaf dat moment verboden. De mannen dragen tijdens de ihram een speciaal kleed, waardoor sommige mensen dit kleed ook ihram noemen.

De waarde van de Hajj

Hajj mabrur(een feilloze bedevaart, die vrij van zonde is en begunstigd met Goddelijke acceptatie en behagen) is een van de beste, meest waardevolste daden in de Islam.

Bukhari en Muslim hebben van Gods Boodschapper opgetekend, vrede en zegeningen zij met hem: “Degene die de Hajj verricht om God te behagen en alle lust en zonde vermijdt, zal na de Hajj net zo vrij van zonden terugkeren als hij of zij was op de dag dat hij of zij geboren werd.” (Zayn al-Din al-Zabidi,Tajrid al-Sarih, “Hajj,” 756) en: “Pelgrims en zij die de ‘Umra verrichten zijn God’s gasten. Hun gebeden worden verhoord en hun smeekbedes om vergeving worden ingewilligd. De beloning van een Hajj mabrur is het Paradijs.” (Canan, ibid, 17:383).

Met betrekking tot het belang van de Bedevaart, zegt de Qur’an

Voorwaar, het eerste (gebeds)Huis dat voor de mensheid werd opgericht is dat in Bakka (Mekka), als een gezegende plaats en een centrum van leiding voor de hele wereld. Daarin bevinden zich duidelijke tekenen (die laten zien dat het een heilige plaats is die door God als centrum van leiding gekozen is) en de Plaats van Abraham. Wie het betreedt weet zich beschermd (tegen aanvallen en angst). De Bedevaart naar dit Huis is een plicht aan God voor een ieder die zich de weg erheen veroorloven kan. Voor wie (deze plicht) verzaakt of ondankbaar is aan God (door dit gebod niet op te volgen), Allah is voorzeker Onafhankelijk van alle werelden.(3:96-97)

Enkele feiten

Alle moslimgeleerden zijn het erover eens dat de Hajj slechts eenmaal in het leven van een moslim verplicht is. Uitzondering hierop is wanneer iemand zweert een extra Hajj te doen. In dat geval dient hij of zij deze gelofte na te komen. Alles wat daarbuiten gedaan wordt, is extra en vrijwillig.

Hoewel sommige geleerden menen dat de Hajj op elk moment in iemands leven verricht kan worden en men hem uit kan stellen, geniet het de voorkeur om de Hajj te verrichten zodra men fysiek en financieel gezien in staat is om het te doen. De reden hiervoor is dat wanneer iemand overlijdt voordat de verplichte Hajj of een extra Hajj waar men zich toe verplicht heeft, verricht is, een van de erfgenamen deze verplichting op zich moet nemen. Ook wanneer de overleden dit niet in zijn of haar testament heeft opgenomen en een derde van het vermogen voldoende is om de Hajj te doen, is het beter wanneer een van de erfgenamen de Hajj in naam van de overledene verricht. Alle uit de Hajj voortvloeiende kosten en eventuele schulden, dienen uit het vermogen van de overledene voldaan te worden. De erfgenaam die dit wil doen, dient voor vertrek echter wel de toestemming van alle andere erfgenamen te hebben. Indien dit niet lukt, dient de erfgenaam alle kosten uit eigen zak te betalen.

Eerste vereisten om de Hajj te verrichten:

• Een volwassen, vrije moslim zijn. Kinderen kunnen de Hajj samen met hun ouders verrichten, maar dienen deze nogmaals te verrichten na het bereiken van de verantwoordelijke leeftijd (puberteit).
• Geestelijk gezond zijn.
• Fysiek gezond genoeg zijn om de bedevaart te ondernemen.
• Een veilige reis naar Mekka weten te vinden, zodat het leven en bezittingen van de pelgrim geen gevaar lopen.
• Over de nodige voorzieningen beschikken, wat wil zeggen dat men tijdens de Hajj voor zichzelf kan zorgen, het gezin dat thuisblijft, kan onderhouden en in staat is de tocht op een volgens de Islam aanvaardbare manier te ondernemen. Al het geld dat nodig is om de Hajj te verrichten, moet op volgens de Islam toegestane wijze verdiend zijn.
• Een vrouw die de Hajj van zo’n afstand onderneemt, dat ze als reiziger wordt beschouwd, dient vergezeld te worden door haar man, een man die volgens de Islamitische wet niet met haar kan trouwen of een of meerdere betrouwbare vrouwen.